نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران- خارج از کشور: اول ماه مه روز کیفر خواست کارگران علیه نظام سرمایه داری است!

امسال در شرایطی طبقه کارگر جهانی به پیشواز اول ماه مه میرود که فقر ناشی از بحران اقتصادی سرا پایش را فرا گرفته است، عدم افزایش دستمزدها بر مبنای صعود پی در پی قیمت کالاهای مورد نیاز و کاهش قابل توجه قدرت خرید، اخراج و بیکاری از واحدهای تولید صنعتی و خدمات بیداد میکند و فقدان امنیت شغلی، آینده کارگران شاغل را مورد تهدید قرار داده و حتی بعضی از انها را نیز به دلیل اینکه نمیخواهند نزد وجدان بیدار خود و خانواده شان شرمسار شوند، به مرز خودکشی میکشاند.

جهانی شدن سرمایه با فرورویاندن مرزهای اقتصادی بشیوه ی نئولیبرالی علیه کارگران جهان توطئه میکند و بیشرمانه چون همیشه شمشیر را از رو بسته است. کارفرمایان و دولت های حامی شان، فقط به سود کلان سرمایه می اندیشند. سود سرشاری که از ارزش های کار اجتماعی کارگران حاصل میگردد و بصورت ارزش اضافی، جهان سرمایه داران را که بصورت اقلیت ناچیزی کره خاکی را در زیر سیطره خود گرفته اند، سیراب میسازد و در چنین مسیری اکثریت عظیمی از انسانها که آفریننده ثروت اند، در بیکاری، مشقت، ناامیدی و فشار ظالمانه کار فردی و اجتماعی اسیر میمانند. کارگران در برابر این همه ظلم و خشونت متجاوزین نیروی کار ایستاده گی نموده و از خود دفاع میکنند و بردار مبارزاتی را بسوی نیروی سرمایه میگیرند. زیرا این سرمایه است که همراه کارفرمایان با پدافند باصطلاح حقوقی حاکمان سیاسی، الیگارشی مالی را در سطح جهانی گسترانده است و محرومیت، بیکاری و فقر روزافزون انسانها را موجب میشود.

در ایران وضعیت بسی اسفبار تر است. زیرا طبقه کارگر فاقد تشکلها و سازمانها و نهادهای طبقاتی خویش است و فعالین کارگری متشکل در نهادها برای حقوق اولیه و ابتدائی جهت استقلال خویش مبارزه ی پرمخاطره ای را علیه نظم سرمایه داری جمهوری اسلامی پیش میبرند. در این نبرد، فعالین کارگری با تهدیدات مستمر، احضار و بازداشت، دادگاهی و زندان، شلاق و شکنجه روحی روبرو هستند جایی که حقوق کارگران برسمیت شناخته نمیشود و هرگونه تجمع و تظاهرات خیابانی جهت بزرگداشت روز اول ماه مه با تهاجم وحشیانه و ضرب و شتم و زندان مواجه میگردد. پارک لاله تهران در سال گذشته نمونه ای بارز از این اینگونه وحشیگری است.

جا دارد که در اول ماه مه، روز جهانی کارگر، یاد و خاطره  همه آن کارگران و فعالینی که با رشادتها و جانبازیهایشان این نقطه عطف تاریخی جنبش کارگری را به ثبت رسانده‌اند و نیز یاد و خاطرات عزیز همه کارگران جانباخته را گرامی بداریم.

کارگر ایرانی فاقد هر گونه پدافند طبقاتی است و زمانیکه بیکار میگردد از حقوق بیمه های اجتماعی برخوردار نیست و در هنگام اشتغال با دستمزد «بخور و نمیر» روزگار میگذراند. کافی است نگاهی به حد اقل دستمزد مصوبه 1389 بیفکنیم و با یک برآورد سرانگشتی، تفاوت عظیمی را بین نرخ تورم ناشی از بحران ذاتی اقتصاد سرمایه داری و قیمت کالاها و نیز میزان دستمزد کارگران محاسبه کنیم. حداقل دستمزد 303048 تومان در ماه برآورد شده است. در صورتیکه مطابق با آمار رسمی دولتی، مرز نزولی نهصدهزار تومان بیانگر خط فقر در جامعه است. اینست که تفاوت چشمگیری بین نرخ تورم و حداقل دستمزد کارگران بچشم میخورد و رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی نرخ یاد شده را به نفع خود و سایر سرمایه داران واحدها و بنگاههای خصوصی کاهش میدهد.

از دیده ی دیگری اول ماه مه امسال بیانگر مبارزه و اعتراضات مردمی است که از 10 ماه قبل آغاز گشته بود و اکنون نگاه خود را به طبقه کارگر بسته اند. طبقه ای که بوسیله فعالین و نهادهای جنبش کارگری از سالها قبل در میادین مبارزه برای کسب حقوق اولیه علیه نظم استثمارگر سرمایه داری جمهوری اسلامی حضور چشمگیری داشت و اکنون با سیر صعودی مبارزات اجتماعی،  روشن است که بدون مداخله مستقیم طبقه کارگر، هیچ دگرگونی بنیادی به نتیجه نخواهد رسید.  زیرا که بدیل سیاسی ـ طبقاتی علیه سیستم سرمایه داری بشکل همه جانبه فقط بدست توانای کارگران صورت خواهد پذیرفت و پیش شرط آن مبارزه جهت دستیابی به تشکلات مستقل و آزاد کارگری است.

رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی قصد دارد با میلیتاریزه کردن جامعه، سدی در برابر مراسم اول ماه مه، 11 اردیبهشت امسال ایجاد نماید و خواستها و مطالباتشان  را نادیده انگارد و نیز ارگانهای ضد کارگری در تلاش برای ایجاد تفرقه مابین فعالین کارگری هستند، غافل از اینکه جنبش طبقه کارگر ایران و فعالین راستین این جنبش، علیرغم همه تهدیدها و نیز کارشکنی و مشغله‌های جزئی، عملن نشان داده‌اند که اول ماه مه روز کیفرخواست کارگران علیه استثمار جبهه سرمایه و روز نمایش اتحاد عمل نهادها و تشکل‌های کارگری است.  طبقه کارگر با توسل به منافع و قدرت طبقاتی  خود را سازماندهی خواهد کرد و نظم سرمایه داری را نابود خواهد ساخت.

زنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر

زنده باد سوسیالیسم

اا اردیبهشت 1389 – اول ماه مای 2010                                                        

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران- خارج از کشور

ـ كميته همبستگى با جنبش كارگرى ايران- استراليا proletarianunite@gmail.com
– کمیته دفاع از کارگران ایران – نروژ cdkargari@gmail.com
– همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه sstiran@yahoo.fr
– کانون همبستگی با کارگران ایران – فرانکفورت و حومه kanoonhf_2007@yahoo.de
– کانون همبستگی با جنبش کارگری ایران – هانوفر kanon.hannover@yahoo.de
– کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد isask@comhem.se
– کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ kanounhambastegi@gmail.com
– انجمن کارگری جمال چراغ ویسی ankjch@yahoo.co.uk
– شبکه همبستگی کارگری iranwsn@fastmail.fm
– اتحاد چپ ایرانیان واشنگتن leftalliance@yahoo.com
– کمیته حمایت از کارگران ایران تورنتو کانادا toronto_committee@yahoo.ca

برچسب‌ها: نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران- خارج از کشور